Warsztaty w Muzeum Manggha w Krakowie już za nami. Seniorzy z Brzeźnicy i Zatora wraz z brzeźnickim Centrum Kultury i Promocji odwiedzili nowoczesny obiekt muzealny 28 lutego 2020 roku.
Budynek został zaprojektowany przez japońskiego architekta Aratę Isozakiego. Muzeum wykorzystuje bogate doświadczenia i kontakty, podejmuje wątki związane przede wszystkim ze sztuką, ale także z muzyką, teatrem, filmem, literaturą, filozofią, religią Japonii i Dalekiego Wschodu. Wędrówkę po Japonii rozpoczęliśmy od uczestnictwa w warsztatach „Podróż po Japonii”. Przenieśliśmy się w zupełnie inny świat. Japonia to kraj budzący naszą ciekawość, inspirujący bogatą kulturą i sztuką. Miejsce, w którym tradycja przeplata się ze współczesnością, tworząc niepowtarzalną mozaikę codzienności Japończyków. Podróż rozpoczęła się od opowieści o Japonii: o usytuowaniu geograficznym kraju, przyrodzie, kulturze i sztuce, tradycji i codzienności współczesnego Japończyka. Usłyszeliśmy opowieść, wzbogaconą materiałami audiowizualnymi, która zapewniła wszystkim przestrzeń do refleksji i przemyśleń. Kolejnym punktem na trasie zwiedzania muzeum była wystawa „Andrzej Wajda. Japoński notes”. Unikatowy zbiór prac na papierze – szkiców i rysunków Andrzeja Wajdy jest jedną z najcenniejszych części kolekcji Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Do najbardziej interesujących należą te z podróży do Japonii. Reżyser odwiedził ten kraj siedem razy – w 1970, 1980, 1987, 1989, 1992, 1993 i 1996 roku – w tym sześć razy z żoną, Krystyną Zachwatowicz-Wajdą. Podczas każdej podróży notował, szkicował, zapamiętując najistotniejsze elementy innej, obcej, kultury, nieznanego kraju. Kraju, który z czasem stał się „Ich Japonią”.W czternastu notesach i szkicownikach odnajdziemy „obrazkową” opowieść nie tylko o Japonii, lecz także, a może przede wszystkim – o malarzu- reżyserze, o jego preferencjach artystycznych, inspiracjach i odkryciach. Jak wiadomo, szkicowanie dla Andrzeja Wajdy było formą komunikacji ze światem, funkcją pamięci. Wystawa przedstawia japońskie szkice chronologicznie, zgodnie z rytmem odbytych przez Reżysera podróży. Układ ten zdaje się znakomicie ilustrować kolejne etapy poznania, zachwytu i refleksji nad inną kulturą i sztuką. Zobaczyliśmy również niezwykłą wystawę „Zostaw drzwi uchylone” Masato Tamaka i Gabrieli Morawetz. Jest to projekt dwóch współczesnych artystów, który powstał przy współpracy z prestiżowym festiwalem artystycznym Biwako Biennale, odbywającym się w Japońskiej prefekturze Shiga co dwa lata, nieprzerwanie od roku 2001.To doskonały przykład działalności, jaką od lat zajmuje się Galeria Europa – Daleki Wschód. Jesteśmy świadkami współpracy dwojga artystów pochodzących z tak odległych od siebie miejsc, urodzonych w innych pokoleniach, a jednak potrafiących poprzez sztukę odnaleźć wspólny język oraz napisać wspólny scenariusz. Twórczość Gabrieli Morawetz rozwija się w rozmaitych dziedzinach; oprócz malarstwa, grafiki i rzeźby, artystka zajmuje się również instalacją oraz wideo. W jej pracach odnaleźć można feerię metafor z szerokiego zakresu kulturowego oraz bogatą interpretację symboli. Jest to sztuka momentami oniryczna i tajemnicza, a jednocześnie bliska. Prace tworzone przez Masato Tanakę to wielkoformatowe instalacje o przytłaczającej prezencji. Jest to sztuka interaktywna, nastawiona na oddziaływanie na linii autor-odbiorca, dzięki której możemy na chwilę poczuć się częścią innego, odległego świata, wymiaru stworzonego przez artystę, impresji wywołanej fascynacją tym, co nieznane i odległe. Na koniec zachwyciliśmy nasze podniebienia potrawami z ryżem w roli głównej jak przystało na kuchnię japońską. Pobyt w Muzeum Manghha był niezwykle twórczy i inspirujący. Na gruncie polskim można było poczuć japońską rzeczywistość i zbliżyć się nieco do japońskiej kultury
